Dzięki pogłębiającemu się na skutek modlitwy zawierzenia życiu w prawdzie zaczniemy uświadamiać sobie, że Bóg, zstępując ku nam, naczyniom pełnym grzechu, podobnym do kubła nieczystości, będzie w zetknięciu z naszym złem doznawał udręki, która będzie uobecnianiem się Jego konania na Krzyżu, kiedy to wziął On na siebie wszystkie nasze grzechy.
(Rozdział 1, s.6)
Ścieżki do medytacji:
1. Czy otwieram się na bezgraniczną miłość Pana Boga do mnie?
Czy naprawdę wierzę, że On kocha mnie taką, jaką jestem tzn. słabą, grzeszna, bezradną…?
Czy świadomość tego daru czyni mnie wdzięczną?
2. Czy modlę się modlitwą zawierzenia tzn. czy ufam, że Pan Bóg sam się zajmie sprawami moimi, że da mi wszystko, co będzie mi potrzebne w danej chwili i nie ma podstaw do lęku?
Czy odkrywam coraz większą zależność od Pana Boga w życiu?
czytaj dalej
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz