W myśl maksymy św. Augustyna: kochać Boga aż do wzgardy siebie, trzeba, byś ze względu na Boga wzgardził wszystkim, co wiąże się ze starym człowiekiem w tobie.
Wtedy niebo będzie realizowało się już tu na ziemi, a twoja miłość Boga będzie mogła posunąć się aż do wzgardy zakochanego w sposób nieuporządkowany w samym sobie narcyza, do wzgardy własnymi schematami myślenia i wartościowania, do wzgardy fałszywą wizją Boga i Ewangelii, fałszywą koncepcją rodziny, pracy zawodowej czy twoją z gruntu zakłamaną koncepcją życia.
(Rozdział 1, s.5)
Ścieżki do medytacji:
1. Jaki mam obraz, wizerunek Boga?
Czy jest On daleko czy blisko moich codziennych spraw?
Czy umiem Mu opowiadać o swoich trudnościach?
Czy czynię to chętnie i często?
2. Jak reaguję, kiedy ktoś próbuje zakwestionować mój pomysł, wypowiedź, sposób myślenia czy patrzenia na życie?
Buntem, złością, agresją…?
A może przyjmuję krytykę i zgadzam się z nią od razu, bo nie widzę w sobie nic wartościowego?
ciąg dalszy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz