Za każdym razem, gdy przytłoczony codziennością zapomniałeś o Bogu, ale później uświadamiasz to sobie, staraj się natychmiast powrócić do Niego. Te chwile twoich powrotów mogą być krótkie, ważne jest natomiast, by były jak najczęstsze.
Staraj się jak najczęściej uznawać, że zapominając o Bogu wciąż kochasz siebie aż do wzgardy Nim.
Te twoje, choćby tylko wolitywne powroty będą wołaniem o łaskę nieustannego trwania w obecności Boga. Tu nie możesz usprawiedliwiać się brakiem czasu czy możliwości, bo w swoich myślach i pragnieniach możesz wracać do Boga w każdej sytuacji codziennego życia – i w wirze obowiązków, i w czasie odpoczynku, także w czasie posiłków czy rozmów z innymi.
(Rozdział 1, s,4)
Ścieżki do medytacji:
1. Za każdym razem, gdy przytłoczony codziennością zapomniałeś o Bogu, ale później uświadamiasz to sobie, staraj się natychmiast powrócić do Niego.
Czy rozmawiam z Jezusem o tym, co mnie przytłacza w codzienności?
Czy szukam u Niego ratunku?
2. Te chwile twoich powrotów mogą być krótkie, ważne jest natomiast, by były jak najczęstsze.
Czy uświadamiam sobie, że Pan Bóg czeka na mnie i cieszy się z każdego mojego powrotu?
Czy wracam do Niego chętnie?
3. Te twoje, choćby tylko wolitywne powroty będą wołaniem o łaskę nieustannego trwania w obecności Boga.
Czy jest we mnie pragnienie trwania w obecności Pana Boga?
Czy potrzebuję Jego pomocy?
Czy wystarczam sama sobie?
ciąg dalszy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz