Świadomość, że nawet nasza tęsknota za Bogiem nie jest aktem w pełni czystym, sprawia , że stajemy przed Nim w prawdzie, z bagażem naszego zła, którego wciąż nie zanurzamy w pełni w Odkupieńczej Ofierze Jego Syna - bo gdyby tak było, bylibyśmy przeniknięci obecnością i działaniem Chrystusa w nas.
Jednakże to, że wszystko przeniknięte jest w naszym życiu egoizmem, pychą, chciwością, że nawet w relacji z Bogiem jesteśmy wyrachowani, nie pozbawia nas prawa do miłości. Przeciwnie, Bóg, widząc naszą nędzę, pochyla się nad nami w sposób szczególny.
(Rozdział 7, s. 34)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz