.
Człowiek, który skupia się zbytnio na sobie, zaczyna adorować samego siebie w sadzawce pychy względów ludzkich. Taki człowiek staje się niezdolny do wyrwania z zamkniętego kręgu swojego egoizmu i pychy. Skupia się więc coraz bardziej na sobie i coraz bardziej tonie w życiu dla siebie. Staje się niewolnikiem pewnych przyzwyczajeń i schematów myślenia.
(Rozdział 1, s.8)
Ścieżki do medytacji:
1. Jestem zamknięta na innych, skupiona na sobie, swoich planach na ten dzień, problemach, zranieniach.
Jezus zaprasza mnie dzisiaj do otwarcia się na Niego przez próby zauważenia Jego stałej Obecności przy mnie.
Czy przyjmę to zaproszenie?
Czy pragnę dzień ten przeżyć inaczej, bo z Nim?
2. Czy dostrzegam w sobie pragnienie bycia podziwianą, bycia w centrum uwagi, akceptowaną przez wszystkich?
Co robię z tym pragnieniem?
Czy oddaję je Jezusowi?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz